Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Aby zapewnić bezpieczeństwo w fazie projektowania i ciągłą bezpieczną działalność, branża zobowiązana jest do stosowania najlepszych praktyk określonych w uznanych normach i wytycznych. Takie normy i wytyczne powinny być aktualizowane na podstawie nowej wiedzy i nowych wynalazków, aby zapewnić ciągły postęp. Operatorzy, właściciele i właściwe organy powinni współpracować w celu określania priorytetów dotyczących tworzenia nowych lub ulepszania istniejących norm i wytycznych, w świetle doświadczenia wynikającego z wypadku na platformie Deepwater Horizon i innych poważnych awarii. Uwzględniając określone priorytety, opracowanie nowych lub ulepszenie istniejących norm i wytycznych powinno być zlecone bezzwłocznie.

Informacje dotyczące poważnych awarii mających związek z działalnością związaną ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich, prowadzoną poza Unią, mogą pomóc w lepszym rozumieniu ich ewentualnych przyczyn, w propagowaniu wyciągania wniosków z najważniejszych doświadczeń oraz w dalszym rozwijaniu ram regulacyjnych. Zatem wszystkie państwa członkowskie, w tym śródlądowe państwa członkowskie i państwa członkowskie mające dostęp do morza, które nie prowadzą działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich ani nie udzielają koncesji, powinny wymagać sprawozdań w sprawie poważnych awarii z udziałem spółek zarejestrowanych na ich terytorium i powinny dzielić się tymi informacjami na poziomie Unii. Wymogi w zakresie sprawozdawczości nie powinny zakłócać reagowania w przypadku awarii ani postępowania prawnego związanego z awarią. Powinny natomiast koncentrować się na tym, jakie znaczenie ma dana awaria dla dalszego podnoszenia poziomu bezpieczeństwa działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich w Unii.

Aby promować zbliżenie przepisów w skali światowej, co przyczyni się do wysokiego poziomu ochrony bezpieczeństwa na całym świecie, oraz aby ułatwić handel, w szczególności w przepisach dotyczących niepowtarzalnych kodów identyfikacyjnych wyrobów, ogólnych wymogów dotyczących bezpieczeństwa i działania, dokumentacji technicznej, reguł klasyfikacji, procedur oceny zgodności oraz dowodów klinicznych, należy uwzględnić w miarę możliwości wytyczne dotyczące wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro opracowane na poziomie międzynarodowym, w szczególności w ramach grupy roboczej ds. globalnej harmonizacji oraz będącego jej kontynuacją międzynarodowego forum organów regulacyjnych ds. wyrobów medycznych.

Wyroby do diagnostyki w terapii celowanej mają podstawowe znaczenie przy ustalaniu kwalifikowalności pacjentów do konkretnego leczenia produktem leczniczym poprzez jakościowe lub ilościowe oznaczenie konkretnych markerów identyfikujących tych uczestników, u których ryzyko wystąpienia niepożądanej reakcji na działanie danego produktu leczniczego jest wyższe, lub identyfikujących w populacji tych pacjentów, w odniesieniu do których dany produkt leczniczy został odpowiednio przebadany i uznany za bezpieczny i skuteczny. Taki biomarker lub takie biomarkery mogą występować u zdrowych uczestników lub u pacjentów.

W odniesieniu do udzielania licencji na prawa autorskie lub prawa pokrewne mechanizm prawny ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu oznacza, że w przypadku odpowiednich czynności zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do publicznej wiadomości utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a także czynności pobierania danych lub powtórnego wykorzystania danych z baz danych chronionych prawami sui generis, które to czynności następują w trakcie świadczenia usługi abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, uznaje się, że czynności te następują w państwie członkowskim zamieszkania abonentów. Należy zatem uznawać, że dostawcy usług online w zakresie treści objęci zakresem niniejszego rozporządzenia wykonują takie czynności na podstawie odpowiednich zgód właściwych podmiotów praw w odniesieniu do państwa członkowskiego zamieszkania tych abonentów. Jeżeli dostawcy mają prawo do wykonywania czynności publicznego udostępniania lub zwielokrotniania w państwie członkowskim zamieszkania swoich abonentów na podstawie zgody właściwych podmiotów praw, to abonenci, którzy są czasowo obecni w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, powinni mieć możliwość dostępu do usługi i korzystania z niej oraz, w razie potrzeby, możliwość dokonywania odpowiednich czynności zwielokrotniania, takich jak pobieranie danych, do których to czynności byliby uprawnieni w państwie członkowskim swojego zamieszkania. Świadczenie usługi online w zakresie treści przez dostawców abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania oraz dostęp do usługi, korzystanie z niej przez takich abonentów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie powinno stanowić naruszenia prawa autorskiego ani praw pokrewnych, ani jakichkolwiek innych praw związanych ze świadczeniem usługi online w zakresie treści, dostępem do niej oraz korzystaniem z niej.  

Podmiot prawa autorskiego, praw pokrewnych lub innych praw do treści usługi online w zakresie treści powinien mieć możliwość skorzystania z przysługującej mu swobody zawierania umów w celu zezwolenia na to, by oferowane przez niego treści były świadczone, dostępne i by można było z nich korzystać na mocy niniejszego rozporządzenia bez weryfikacji państwa członkowskiego zamieszkania. Może być to właściwe w szczególności w sektorach takich, jak muzyka i książki elektroniczne. Każdy podmiot prawa autorskiego powinien mieć możliwość swobodnego podejmowania takich decyzji przy zawieraniu umów z dostawcami usług online w zakresie treści. Umowy między dostawcami i podmiotami prawa autorskiego nie powinny ograniczać podmiotom prawa autorskiego możliwości cofnięcia takiego zezwolenia, pod warunkiem zachowania rozsądnego terminu powiadomienia dostawcy. Zezwolenie wydane przez konkretny podmiot prawa autorskiego jako takie nie zwalnia dostawcy z obowiązku weryfikacji państwa członkowskiego zamieszkania abonenta. Jedynie w przypadku gdy wszystkie podmioty prawa autorskiego, praw pokrewnych lub wszelkich innych praw do treści usług online w zakresie treści wykorzystywanych przez dostawcę decydują o udzieleniu zezwolenia na to, aby ich treści były świadczone, dostępne i by można było z nich korzystać bez weryfikacji państwa członkowskiego zamieszkania abonenta, obowiązek sprawdzania nie powinien mieć zastosowania, a do ustalania państwa członkowskiego zamieszkania abonenta powinna służyć umowa między dostawcą a abonentem o świadczenie usług online w zakresie treści. W takich przypadkach wszystkie pozostałe aspekty niniejszego rozporządzenia powinny mieć nadal zastosowanie.