Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Wymóg, by usługi online w zakresie treści świadczone abonentom czasowo obecnym w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie ich zamieszkania były tej samej jakości co w państwie członkowskim ich zamieszkania, może doprowadzić do powstania po stronie dostawców usług online w zakresie treści wysokich kosztów, które w ostatecznym rozrachunku obciążą abonentów. Nie należy zatem ustanawiać w niniejszym rozporządzeniu obowiązku, by dostawcy zapewniali jakość takich usług na poziomie przewyższającym poziom dostępny w ramach lokalnego dostępu online wybranego przez abonenta podczas czasowej obecności w innym państwie członkowskim. W takich przypadkach dostawca usług nie powinien ponosić odpowiedzialności za niższą jakość świadczenia usług. Niemniej jednak, jeżeli dostawca wyraźnie gwarantuje określoną jakość świadczenia usług abonentom, którzy są czasowo obecni w innym państwie członkowskim, wówczas powinien on być związany tą gwarancją. Dostawca powinien, na podstawie posiadanych informacji, z wyprzedzeniem informować swoich abonentów o jakości świadczenia usług online w zakresie treści w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie ich zamieszkania, w szczególności o tym, że jakość świadczenia usług mogłaby się różnić od jakości obowiązującej w państwie członkowskim ich zamieszkania. Dostawca nie powinien mieć obowiązku aktywnego poszukiwania informacji dotyczących jakości świadczenia usług w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie zamieszkania abonenta. Odnośne informacje mogą być udostępniane na stronie internetowej danego dostawcy.      

Aby zwiększyć poziom zaufania społeczeństwa do prawowitości i integralności działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich w Unii, państwa członkowskie powinny składać Komisji regularne sprawozdania na temat działań i incydentów. Komisja powinna regularnie publikować sprawozdania na temat skali działań podejmowanych w Unii oraz na temat tendencji dotyczących wyników osiąganych przez sektor działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich w zakresie zapewniania bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Państwa członkowskie powinny bezzwłocznie informować Komisję oraz każde inne państwo członkowskie, którego terytorium lub obszary morskie są narażone, jak również społeczeństwo, którego to dotyczy, o poważnych awariach.

Aby poprawić leczenie dostępne dla szczególnie wrażliwych grup, takich jak osoby słabe lub starsze, osoby cierpiące na wiele przewlekłych dolegliwości oraz osoby dotknięte zaburzeniami psychicznymi, produkty lecznicze o potencjalnie istotnej wartości klinicznej powinny zostać poddane pełnemu i odpowiedniemu badaniu ich skutków dla tych konkretnych grup, w tym pod kątem wymogów związanych z ich konkretnymi cechami oraz ochrony zdrowia i dobrostanu uczestników należących do tych grup.

W praktyce, aby osiągnąć cele w zakresie naboru lub z innych przyczyn, sponsorzy mogą być zainteresowani rozszerzeniem badania klinicznego na dodatkowe państwo członkowskie po uzyskaniu pierwotnego pozwolenia na badanie kliniczne. Należy wprowadzić mechanizm udzielania pozwoleń na takie rozszerzenie, unikając jednocześnie ponownej oceny wniosku przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie zaangażowane w wydanie pierwotnego pozwolenia na badanie kliniczne.

W celu poprawy poziomu bezpieczeństwa lotniczego należy zgłaszać, gromadzić, przechowywać, chronić, wymieniać, udostępniać i analizować stosowne informacje dotyczące bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego oraz podejmować odpowiednie działania w zakresie bezpieczeństwa na podstawie zgromadzonych informacji. To proaktywne i oparte na dowodach podejście powinno być wdrażane przez stosowne organy państw członkowskich odpowiadające za bezpieczeństwo lotnicze, przez organizacje — jako część ich systemu zarządzania bezpieczeństwem — oraz przez Agencję.

Nałożenie na organizacje obowiązków w zakresie zgłaszania zdarzeń powinno być proporcjonalne do rozmiaru danej organizacji i zakresu jej działalności. Należy zatem umożliwić, zwłaszcza mniejszym organizacjom, decydowanie o łączeniu zadań związanych z obsługą zgłoszeń zdarzeń w ramach organizacji, dzieleniu zadań związanych ze zgłaszaniem zdarzeń z innymi organizacjami o tym samym charakterze lub zlecaniu gromadzenia, oceny, przetwarzania, analizy i przechowywania szczegółowych danych o zdarzeniach wyspecjalizowanym podmiotom zatwierdzonym przez właściwe organy państw członkowskich. Takie podmioty powinny działać zgodnie z zasadami ochrony i poufności danych ustanowionymi niniejszym rozporządzeniem. Organizacja zlecająca powinna utrzymać odpowiednią kontrolę nad zleconymi zadaniami i ponosić ostateczną odpowiedzialność za stosowanie się do wymogów ustanowionych niniejszym rozporządzeniem.